Նորայր Դաբաղյան

Հայ գրականագետ, պրոֆեսոր Նորայր Դաբաղյանը ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Վան քաղաքում 1904թ.-ի օգոստոսի 5-ին։ 1914թ.-ին հոր մահից հետո Դաբաղյանների ընտանիքը բնակություն է հաստատել Թիֆլիսում, այնուհետև տեղափոխվել Կարս, ապա` Երևան։ Նյութական ծանր վիճակի պատճառով մայրը տղային հանձնել է որբանոց։

1922թ.-ին ավարտելով երկրորդ աստիճանի դպրոցը` ընդունվել և 1925թ.-ին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի պատմագրական ֆակուլտետը, իսկ 1932թ.-ին` Մոսկվայի կարմիր պրոֆեսուրան։

1927-1930թթ.-ին եղել է «Գրական դիրքերում», 1936-1937թթ.-ին` «Խորհրդային գրականություն» ամսագրերի, իսկ 1930-1936թթ.-ին` «Գրական թերթ»-ի խմբագիրը, 1935-1937թթ.-ին` ՀԿԿ Կենտկոմի կուլտլուսբաժնի վարիչը։ 1937թ.-ի հոկտեմբեր-նոյեմբեր ամիսներին եղել է ԵՊՀ ռեկտոր։

Դաբաղյանը 1920-1930-ական թվականների գրական կյանքի աչքի ընկնող դեմքերից է, Հայաստանի պրոլետարական գրողների ասոցիացիայի անդամ։ Գռեհիկ սոցիոլոգիզմի դիրքերից պայքարել է Եղիշե Չարենցի, Ակսել Բակունցի և մյուս նոյեմբերականների դեմ։

Եղիշե Չարենցի արդարացումից հետո` 1954թ.-ին, «Եղիշե Չարենց» գրքույկով ջանալով վերագնահատել հանճարեղ բանաստեղծին` հետին թվով փորձել է սրբագրել իր և սերնդակիցների` ողբերգական հետևանքներով լի կոպիտ սխալներն ու մոլորությունները։

1940-1955թթ.-երին դասախոսել է Երևանի պետական համալսարանում և Խ.Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտում։ Մահացել է Երևանում։