Խնձոր

Բաղադրությունը. ջուր` 82-88%, շաքարներ` 7.4-14%, խնձորաթթու` 0.2-0.8%, դաբաղող նյութեր` 0.07-0.2%, մոխրացող մնացորդ` 0.6-0.6%:

Պարունակում է նաև 16 մգ կալցիում, 248 մգ կալիում, 9 մգ մագնեզիում, 11 մգ ֆոսֆոր, 0.63 մգ երկաթ, 0.11մգ պղինձ, 0.15 մգ ցինկ և համարյա բոլոր վիտամինները:

Կիրառությունը

Պլինուսը գրել է, որ ինքը մի կնոջ մոտ բուժել է գանգրենան` խոցի վրա դնելով փտած խնձորներ:

Ճարպի հետ տրորված խնձորը քսել են ճաքճքած ձեռքերին, շուրթերին, պտուկներին: Կալիումի աղերի, տանինի պարունակության շնորհիվ խնձորն արգելակում է օրգանիզմի միզաթթվի կուտակմանը: Շենյենխնձորի չորացրած կեղևից ստացված ալյուրով (մեկ ճաշի գդալը` մեկ բաժակ ջրի հետ) հաջողությամբ կիրառել է երիկամային ու միզապարկային քարերի բուժման համար: Հում խնձորն օգտակար է դիզենտերիայի,գլխացավի, դեղնախտի, պնդության, աղիքային բոլոր տեսակի հիվանդությունների, սակավարյունության,փքվածության դեպքում:

Շատ օգտակար է խնձորային մոնոդիետան` 7-14 օրով (օրական ուտել 400-500 գր խնձոր): Ամիրդովլաթ Ամասիացին գրում Է, որ եթե խնձորը եփվի, տրորվի ու դրվի աչքին, կսրի տեսողությունը և կհանգստացնիցավը: Թթու խնձորը մահացու թունավորումների դեմ է, տերևների հյութը` ուռուցքների: