Կործանվեց Սուրբ Հռոմեական կայսրությունը

Սկսած 1438թ.-ից`   Հռոմեական կայսրության թագը գտնվում էր ավստրիացի Հաբսբուրգների ձեռքում, որոնք, հետևելով Գերմանիային հատուկ տենդենցին, զոհաբերում էին ազգային շահերը՝ հանուն տոհմի վեհության:

 

1519թ. Կարլ 5-րդ կայսեր անունով Իսպանիայի թագավոր Կարլ Առաջինն ընտրվեց կայսր՝ իր իշխանության տակ կենտրոնացնելով Գերմանիան, Իսպանիան, Նիդերլանդները, Սիցիլիական թագավորությունը և Սարդինիան: 1556թ. Կարլը հրաժարվում է թագից, որից հետո իսպանական թագն անցնում է իր որդի Ֆիլիպ Երկրորդին: 

 

Կարլի հետնորդն է դառնում Ֆերդինանդ Առաջինը: Գրեթե 15 դարերի ընթացքում բոլոր իշխանները ցանկանում էին ուժեղացնել կայսերական ռայխստագի դերը՝ կայսեր հաշվին: 16-րդ դարի ռեֆորմացիան հին կայսրության վերակառուցման բոլոր հույսերը մարեց, քանի որ արդյունքում ի հայտ եկան ապակրոնականացված պետություններ, և սկսվեցին կրոնական խռովություններ: 

 

Կայսեր դերը դարձավ ձևական, ռայխստագի հանդիպումներն այլևս լուրջ չէին ընդունվում, իսկ կայսրությունը վերածվեց թույլ միության՝ կազմված մանր իշխանություններից և անկախ պետություններից: 1806թ. օգոստոսի 6-ին Սուրբ Հռոմեական կայսրության վերջին կայսր Ֆրանց Երկրորդը հրաժարվեց գահից, ինչի արդյունքում վերջ դրվեց կայսրությանը: